Taki sposób napowietrzania wody możliwy jest tylko w przypadku hydrofora bez przepony.
Napowietrzanie wody ma dwa zasadnicze cele:
1. Podczas napowietrzania, wprowadzony tlen utlenia żelazo Fe(II) → Fe(III), mangan Mn(II) → Mn(IV) oraz inne zredukowane zanieczyszczenia. Podnoszony jest równocześnie odczyn pH, wskutek usuwania CO2, co także zwiększa efektywność odżelaziania i odmanganiania. Utlenione substancje tworzą łatwiej usuwalne osady.
2. Następuje wymiana gazowa, w ten sposób może być usunięty siarkowodór oraz metan.
Konstrukcja aspiratora oparta jest na zwężce Venturiego (inżektor), która wykorzystuje efekt różnicy ciśnień między jej wlotem a wylotem. Przepływająca przez zwężkę woda wywołuje podciśnienie w dyszy, czego konsekwencją jest zasysanie powietrza.
Aspirator ma prostą konstrukcję. Pozwala to na łatwy montaż i nieskomplikowaną, bezawaryjną obsługę. Zwężka Venturiego umieszczona jest w by-passie. Na przelocie głównym znajduje się zawór pełniący rolę regulatora ciśnienia między wlotem a wylotem inżektora. Na dyszy zasysającej umieszczony jest zawór zwrotny.
• Aspirator należy zainstalować w sieci hydraulicznej między pompą a zbiornikiem hydroforowym.
• Należy zamontować go zaworem zwrotnym pionowo do góry.
• Aspirator jest urządzeniem typu WE/WY, należy więc zamontować go tak, aby woda przepływała w kierunku zgodnym ze strzałką wybitą na zwężce inżektorowej.
• Pomiędzy aspiratorem a zbiornikiem hydroforowym należy zamontować zawór zwrotny.
(inf. od producenta: OTAGO)
W celu powiększenia kontaktu powierzchni styku woda – powietrze należy uzbroić hydrofor w dyszę rozdeszczającą. Polega to na tym, iż woda dopływa od góry, a następnie jest rozdeszczana do zbiornika. Istotny jest również dolny odbór wody.